Geef je kind eens een naam

maar noem hem/haar dan de "hele" tijd anders...
Dat is precies wat meneer Flavie en ikzelf vaak doen. Al lang voor we aan kinderen begonnen, stond de naam van onze eerstgeboren zoon vast. Daar hadden we het al uitvoerig over gehad en waren we het meteen over eens.
Nu heeft het ventje zijn mooie naam waar we al lang zo zeker van waren en toch noemen we hem vaak anders.
Officieel heet hij Stanne (ja, Stanne en niet Stan en ja het is een jongen want blijkbaar zorgt deze naam toch voor geslachtsverwarring). 
Dagelijks worden volgende "namen" door onze twegen tegen hem uitgesproken, de ene al wat "gekker" dan de andere (en nee, vraag mij a.u.b. niet  naar de herkomst van sommige benoemingen want ik weet het begot zelf ook niet):

• Stanneke
• Stanneman
• Stannemans
• Stany
• vriend
• vrienteke
• Stanniewannie
• Stanislav
• Stanislav moreno
• prutske
• zoetje

Herkent u dit? Geeft uzelf ook andere namen aan uw kind ook al hebben ze niets met de originele naam te maken? Ik kreeg vroeger vaak de naam "mieke" of "moesj" van mama en ookwel "litteke" kwam aan de beurt (dit laatste werd gezien in een triumvaat van nog twee kindjes die door mijn grootmoeder werden bijgehouden: ikzelf was  "litteke", het andere meisje was "kakie" en haar broertje was "wawa". Ook hadden deze namen niets met onze eigen naam te maken. Het is mij dus met de paplepel ingegoten en er kan mij eigenlijk niets kwalijks genomen worden......