Plastische chirurgie

Ik ga jullie wel wat teleurstellen, want het gaat hier niet over liposuctie of borstvergroting. 
Tijdens onze ruwbouwwerken stootte ik met mijn onderbeen tegen een openstaand pak snelbouwstenen. Gevolg: een wondje dat uitgroeide tot een vies bruinachtig bolletje (zoiets als een heksenwrat maar dan niet op mijn neus). Toen manlief afgelopen zomer op jaarlijkse controle ging bij de dermatoloog, besloot ik maar eens mee te gaan om dat "aanhangsel" te laten controleren. "Oh, mevrouw, dat komt vaak voor bij vrouwen. Waarschijnlijk een ontstoken ingegroeid haartje of wondje dat foutief genas. Zeker niet schadelijk." Op mijn ander bovenbeen had ik ook een dergelijk, gelukkig niet zo dik, plekje. Ik besloot toch maar om deze ontsiersels van mijn, al niet al te mooie, benen te laten verwijderen. "U doet dit best tijdens de winter, dan hebt u daar het minst last van en is het genezen tegen de zomer". 
Met goede moed, want ja, ik was wel wat bang van de verdoving, trok ik woensdag naar de (in ons dorp en Kempen) befaamde kliniek van de dermatoloog. Ik kreeg het toch wat benauwd bij het branderig gevoel van de verdoving. De rest viel goed mee. Alles mooie hechten en klaar was Kees. 
Tenminste dat dacht ik. Toen ik 's avonds mijn nylonkousen uitdeed, bleven de plakkers natuurlijk haken en moest ik alles opnieuw verzorgen en beplakken. En toen zag ik het.... De wonde van mijn onderbeen stond open! Ik dacht meteen dat die de snede niet goed was dichtgenaaid. Doemscenario's van ontstoken littekens spookten door mijn hoofd.
Hup, kon ik donderdag weer naar daar met nog meer schrik want nu wist ik hoe branderig de verdoving was. Gelukkig moest het niet opnieuw genaaid worden en kon het "gered" worden met steristrips, maar ik moest voorzichtig zijn,  antibiotica nemen want het mocht zeker niet ontsteken en niet té veel druk op been uitoefenen. Ik dus heel voorzichtig. Totdat ik vannacht uit bed moest voor Stanne en zo stom was om op mijn knie het bed terug in te kruipen. Ik voelde alles trekken en wist het meteen. "Morgen kan ik weer terug, om het weer opnieuw te laten kleven." En dus kan ik straks voor de derde keer terug gaan (wetende dat ik maandag ook terug moet op het te laten verzorgen en dan binnen twee weken nog eens voor de draadjes.)
Ja, plastische chirurgie is toch mijn ding niet hoor. Hopelijk zijn de littekens nu niet lelijker en storender dan die "heksenwrat".